Nəyi ediriksə, dəqiqliklə edirik – ŞƏRH
Bütün hərbi əməliyyatları Zəfərlə başa vuran, düşmənə sarsıdıcı zərbələr endirən Azərbaycanın Xankəndidə dalğalanan Bayrağı Ermənistan kimi, ABŞ-Azərbaycan, Fransaya da göz dağıdır
Öz maraqlarına, Cənubi Qafqaz siyasətlərinə uyğun Minsk qrupunu yaradan ATƏT-in məqsədi artıq tarixin arxivinə atılmış «Dağlıq Qarabağ münaqişəsi»ni Ermənistanın istəyinə uyğun həll etmək idi. Fəaliyyətə ikili standartlar prinsipindən başlayan ABŞ, Rusiya, Fransa üçlüyündən ibarət həmsədrlər institutunun formalaşdırılması, təmsilçilərin rotasiya qaydasında dəyişilmələri siyasi şou olduğu üçün Ermənistanla Azərbaycan arasındakı münaqişənin «həlli» qeyri-mümkün sayılırdı. Səbəbi də aydın idi. Müstəqilliyimizin ilk illərində Azərbaycanda baş verən hadisələr, respublika rəhbərliyinin tez-tez dəyişilməsi, ölkəmizə kənar qüvvələrin müdaxiləsi belə erməni havadarlarının istədikləri istiqamətdə davam edirdi. İnformasiya blokadasına salınan Azərbaycanın səsinin eşidilməməsi, torpaqlarımızın Ermənistan tərəfindən qarış- qarış işğal edilməsi belə Avropanın, ABŞ-ın siyasi mətbəxində hazırlanan planların mənfur nəticəsi idi.
Avropa Şurasının, ATƏT-in ermənipərəst rəsmilərinin hazrladıqları qərəzli bəyanatlar, Azərbaycanın həqiqətlərinə pərdə salan hesabatlar, ermənipərəst xarici siyasətçilərin, öyrədilmiş «tarixçilər»in saxta faktlara əsaslanan açıqlamaları ölkəmizin düşdüyü iqtisadi, siyasi blokadanı genişləndirirdi. Ermənistanın törətdiyi Xocalı kimi dəhşətli soyqırımını görməyən məkrli qüvvələr Azərbaycanda burnu qanayan terrorçu erməninin müdafiəsi üçün komissiyalar yaradır, hesabatlar hazırlayır, ölkəmizə eyni mənbədən qaynaqlanan, müxtəlif istiqamətlərdən idarə olunan hücumlar təşkil edirdilər. Ermənistanın işğalçılıq siyasətini dəstəkləyənlər «Minsk qrupu» adı ilə Azərbaycan torpaqlarının 30 ilə yaxın işğal altında qalmasına haqq qazandırdılar.
1993-cü ildə Ulu Öndər, müdrik siyasətçi, qətiyyətli şəxsiyyət Heydər Əliyevin hakimiyyətə qayıtması, Ümummilli Liderin şah əsəri olan neft strategiyasının ilk, eyni zamanda uğurlu addımı olan «Əsrin müqaviləsi»nin imzalanması ilə Azərbaycana olan soyuq münasibət sonrakı illərdə «istilənməyə» başladı. Ölkədə yaranan siyasi sabitlik nəticəsində tənəzzüldə olan respublikamızın iqtisadiyyatı konseptual proqramlar əsasında inkişaf etdirildi. Azərbaycanı əhatə edən informasiya blokadası yarıldı. Bu siyasəti uğurla davam etdirən Prezident İlham Əliyevin respublikaya rəhbərliyə başlaması ilə vəziyyət kökündən dəyişildi. Ölkəmizə maraq artdı. Müəllifi olduğu qlobal enerji və nəqliyyat layihələrini reallaşdırmaqla Azərbaycanı dünyada tanıdan Prezident İlham Əliyev hakimiyyətinin ilk mərhələsində «Nəyin, necə , nə vaxt həll oluncağı» hikmətinə arxalanaraq beynəlxalq əhəmiyyətli ideyaların, bəşəri dəyərlərin əks olunduğu çağırışların müəllifi kimi dünyada böyük nüfuz qazandı. Azərbaycan BMT Təhlükəsizlik Şurasının qeyri-rəsmi üzvü olduğu 2 il müddətində dünyada sülhə töhfə olan humanist layihələri diqqəti cəlb etdi. BMT-dən sonra ikinci böyük, səlahiyyətli təsisat olan Qoşulmama Hərəkatına sədrliyi, bəşəri bəla olan COVID-19-la mübarizə dövründə humanist təşəbbüsləri ilə bütün dünyada böyük nüfuz qazandı. Bu yüksəlişlə müqayisədə Azərbaycana qarşı yönələn mənfur niyyətlərin aşkarlanması dünya siyasətinə təsirsiz ötüşmədi. Siyasi, hərbi, iqtisadi qüdrəti ilə super dövlətlər sırasına yüksələn Azərbaycanla müqayisə olunmayacaq dilənci, korrupsioner, terrorçu dövlət kimi tanınan Ermənistan xarici havadarlarının dəstəklərini tədricən itirdi.
2020-ci ildə yenə də xarici masalarda hazırlanan planlara uyğun Ermənistanın Tovuzda törətdiyi təxribat rəsmi İrəvanın və havadarlarının Cənubi Qafqaz siyasətini iflasa uğratdı. «BMT-nin Təhlükəsizlik Şurasının qətnamələrinə, ATƏT-in qərarlarına, digər beynəlxalq təşkilatların qərarlarına baxmayaraq, bu qədər illər ərzində münaqişə niyə həll olunmurdu? BMT Təhlükəsizlik Şurasının üç daimi üzvü öz imkanlarından, potensialından istifadə edə bilmədi ki, ermənilər çıxmağa məcbur olsun. Hətta bəzi ərazilərdən çıxara bilmədi. Onlar bacarmadı, yoxsa istəmədi? Bu, açıq sual olaraq qalır. Lakin hazırda bu, artıq fərq etmir. Münaqişə həll olunub. Azərbaycan bunu hərbi-siyasi vasitələrlə etdi. Tez-tez sizdən və rəhbərlərinizdən, eləcə də yüksək rütbəli rəsmilərinizdən eşidirdim ki, münaqişənin hərbi həlli yoxdur. Mən isə deyirdim: Var! Tarix göstərdi ki, mən haqlı idim. Var idi! Fikrimcə, «hərbi variant yoxdur»” deyənlərin indi özləri anlayır ki, var idi, çünki onlar sadəcə mövcud vəziyyəti olduğu kimi saxlamaq istəyirdilər» söyləyən Prezident, Ali Baş Komandan İlham Əliyev qətiyyəti ilə ölkəmizə qarşı yönələn neqativ niyyətlərin qarşısına sədd çəkdi. 44 gün davam edən İkinci Qarabağ müharibəsində Azərbaycanın qazandığı Zəfər ölkəmizin müdafiə qüdrətinin sarsılmazlıq nümunəsi olmaqla qərəzli «üçlük»dən ibarət Minsk qrupunun təqaüdə göndərilməsini də zəruriləşdirdi..
Vətən müharibəsi Azərbaycanın Qələbəsi ilə başa çatdı. Zəfərimiz Cənubi Qafqaz niyyətlərinin baş tutmamasından kədərlənən erməni havadarlarının « ssenariləri»nin motivlərini dəyişdi. Rusiya- Ukrayna müharibəsinin başlanması ilə Minsk üçlüyünün digər həmsədrləri rəsmi Kremlin qrupdakı fəaliyyətini «qayıb», «ne bıl» işarəsi ilə sonlandırdılar.
Amma bəd niyyətlər davam edirdi. Vətən müharibəsindən sonra belə Ermənistanın başsız baş naziri Nikol Paşinyanın korafəhim beynini yeni ərazi iddiaları ilə dolduran ABŞ, Fransa, Ağ Evin dirijor çubuğu ilə hərəkət edən Avropa İttifaqı (Aİ) ölkəmizə qarşı ən çirkin, beynəlxalaq hüquq normalarına zidd , cinayət xarakterli təxribatlara belə əl atırlar. Azərbaycanla Ermənistan arasında sülh danışıqlarına mane olmaq üçün Paşinyanı şirnikləndirici vədlərlə tora salırlar. Rəsmi İrəvandan istifadə etməklə Cənubi Qafqazı yenidən müharibə ocağına çevirməyə çalışırlar. Aİ-nin Ermənistanda mülki missiya adı ilə yerləşdirdiyi, getdikcə sayı artan «mülkilər»in patrul xidmətləri hərbi vəzifə ilə əvəzlənir. Aİ-nin bu ili aprel ayında Brüsseldə təşkil etdiyi üçtrəfli görüşdə Ermənistana nəzərdə tutulan «yardımlar paketi» aktuallaşır. Fransa illərdən bəri Ermənistana göstərdiyi müxtəlif istiqamətli hərbi yardımlarını davam etdirir. Ağ Evin Ermənistana 65 milyon dollarlıq «yardım paketi» Cənubi Qafqazda yeni müharibənin közərmiş alovuna nəfəs verir. ABŞ-ın Birləşmiş Ştatlarda yaşayan erməni əsilli əsgərlərdən ibarət formalaşdırdığ hərbi kontingentlə ermənistanlı hərbçilərin birgə təlimləri keçirilir. Bu təlimlər isə Ermənistan rəsmiləri tərəfindən «sülhməramlı əməliyyatlar», «sülhməramlı missiya» kimi dəyərləndirilir. Təlimlərdə Ermənistan Silahlı Qüvvələrinin sülhməramlı briqadasının, ABŞ-ın Avropa və Afrikadakı ordusunun və Kanzas Milli Qvardiyasının hərbçiləri iştirak edirlər. Məqsəd ABŞ-Ermənistan siyasi birliyini, Vaşinqtonun bölgədəki fiziki varlığını göstərmək, Rusiya və İrana haylar vasitəsilə əzələ nümayişi, barmaq silkələməkdir. Təbii ki, sözdə Azərbaycanla Ermənistan arasında sülh prosesini dəstəklədiyini bəyan edən Ağ Evin «hərbi təlimatları» niyyətlə əməlin tərs mütənasibliyidir.
İllərdən bəri Ermənistanda Rusiyanın hərbi qüvvəsi kimi fəaliyyət göstərən 102-ci bazanın çıxarılması, İrəvanın ən iri hava məkanı olan Zvartnov beynəlxalq aeroportununun təhlükəsizliyini qoruyan rusiyalı əsgərlərin İran və Türkiyə ilə sərhəd bölgələrində yerləşdirilməsi, Hayastanın KTMT-dən çıxacağı barədə xəbərdarlığı təbii ki, Kremli qıcıqlandırır. ABŞ-ın və Fransanın fikrincə, bu cür yerdəyişmələr Rusiya –Ermənistan strateji müttəfiqliyinə son qoyacaq. Ermənistandakı revanşist qüvvələri yeni müharbəyə təhrik etməklə, Qarabağı könüllü tərk edən erməniləri yenidən Xankəndiyə qayıdacaqları vədi ilə şirnikləndirməklə məqsədlərinə çatacaqlarını güman edən ABŞ-Fransa müttəfiqliyinin çürük ideyalara əsaslanan niyyətlərinin baş tutmayacağını hər kəs bilir. «Qisas»”, «Sarıbaba-Qırxqız»”, «Fərrux» əməliyyatlarında Azərbaycan əsgərinin qarşısında dayana bilməyib silahını atıb döyüş bölgəsini tərk edən Ermənistanın fərari ordusunun məğlubiyyəti havadarlarını da kədərləndirmişdi. Hadisələr göstərir ki, Ermənistan eyni vəziyyətlə yenə də qarşılaşacaq. Reallıq göz qabağındadır.
Güclü iqtisadiyyat, müasir ordu və sosial rifah sahələrində böyük irəliləyişlər əldə edən, İkinci Qarabağ müharibəsindən sonra müdafiə qüdrətini daha da gücləndirən, yeni enerji, nəqliyyat layihələrini reallaşdıran, təşəbbüskar kimi , regional əhəmiyyəti ilə diqqət çəkən Azərbaycan dünya siyasətinin əsas oyunçularına çevrilmişdir. Torpaqlarını Ali Baş Komandan kimi Silahlı Qüvvələrimizin rəşadəti, xalqın birliyi ilə azad edən Prezident İlham Əliyevin regional sülhə, bölgədə sabitliyin təminatına verdiyi töhfələrin, humanizmə, birliyə çağırış ideyalarının beynəlxalq səviyyədə dəstəklənməsi strateji enerji, nəqliyyat qovşağına çevrilən ölkəmizin beynəlxalq əhəmiyyətini daha da artırır. Ali Baş Komandan İlham Əliyevin rəhbərliy ilə Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin arsenalı müasir hərbi texnikalar və avadanlıqlarla gücləndirilir.Yeni komando birliklərinin yaradılması prosesi davam etdirilir.
Azərbaycanın bu cür uğurlarına qısqanan, İkinci Qarabağ müharibəsindən sonra ərazilərimizdə qalmış separatçıların və qanunsuz erməni silahlı birləşmələrin məhvindən şoka düşən Ermənistana dəstək göstərənlər mütəmadi olaraq terror-təxribat fəaliyyətlərini davam etdirsələr də , hərbi təlimlər keçirib, «mülki missiya»lar yaratsalar da, müxtəlif həcmli «yardımlar paket»ləri hazırlasalar da əsli, kökü, tarixi saxtakarılqlardan ibarət olan Ermənistanı diriltmək cəhdləri baş tutan missiya deyil. Yeni yaradılan hərbi birliklərin döyüş hazırlığının səviyyəsi bir sutkadan da az davam edən antiterror tədbirlərində daha aydın nümayiş etdirildi. Vətən müharibəsindən sonra Fransanın Ermənistanı silahlandırmasının açıqlaması budur: «Toydan sonra nağara, xoş gəldin Makron ağa.»
Aİ-nın, ABŞ-ın yalan vədlərinə inanaraq «Bəlkə də qaytardılar» xəyalı ilə yaşayan, yuxusunda Cıdır düzündəki yallısını görən, məruz qaldığı məğlubiyyətlərindən dərs almayan Ermənistan Ağ Evdə, Yelisey Sarayında baş verənlərə nəzər salmaqla onu gözləyən ümidsizliyi, qaranlıq günləri təsəvvür edə bilər. ABŞ-da keçiriləcək prezident seçkiləri haqqında müsbət fikirlərin səslənməməsi belə Ermənistanı xam xəyallardan ayırmır. Ermənistandan fərqli olaraq Azərbaycan yalnız öz siyasi, hərbi qüdrətinə və güclü milli iqtisadiyyatına söykənərək regionda sülh, əmin-amanlıq və inkişaf üçün yeni imkanlar yaradır, qlobal siyasi və iqtisadi proseslərin mənfi təsirindən minimum itkilərlə çıxmağı bacarır. İşğaldan azad edilmiş ərazilərimizdə aparılan bərpa-quruculuq işləri də Prezident İlham Əliyevin aforizmə çevrilən «Nəyi ediriksə, dəqiqliklə edirik. Son dörd il ərzində üç əməliyyat keçirilmişdir, üç toqquşma olmuşdur. Üçündə də qalib gəldik. Üçündə də bayrağımızı istədiyimiz yerə sancdıq. Üçündə də düşmənə sarsıdıcı zərbələr endirdik”» xəbərdarlığından belə ayılmayan Makron, Paşinyan onları gözləyən acı aqibəti yaşayacaqlar.
Bu gün Ermənistanda hərbi təlimlər keçirən ABŞ da, Aİ-nin Ağ Evin məsləhətləri ilə fatısayaq qalxıb- oturan, nala-mıxa vuran rəsmiləri də, siyasi savadsızlığı, XXXIII Yay Olimpiya Oyunlarında baş verən rəzilliklərə görə xəsalət çəkməli olan Makron da bilməlidir ki, Azərbaycanın bütün qələbələri xalqın birliyi, həmrəyliyi ilə bağlıdır. Ermənistanda isə ağız deyəni qulaq eşitmir. Saxtakarlıqla, oğurluqla formalaşdırdıqları ərazi ermənilər üçün ayaq basıb keçdikləri adicə torpaqdır. Hər torpaq isə Vətən sayılmaz. Buna görə də dığalar, haylar tarixən bir qarın çörəyə şərəfini satan millət kimi tanınırlar. Ermənilər arasında miqrasiyanın, kütləvi köçün artmasını belə dəyərləndirmək olar: «Sənə məxsus olmayanın uğrunda ölməyə dəyməz.» Buna görə də qonşularla əmin-amanlıq şəraitində yaşamaq yolunu seçmək ermənilər üçün ən yaxşı variantdır.
Atılan bütün torların ovuna çevrilən , min cür xəyallarla yaşayan ermənilər Prezident İlham Əliyevin Cənubi Qafqazın gələcəyi ilə bağlı bu müdrik sözlərindən nəticə çıxarsalar daha yaxşı olar: « Biz, sadəcə olaraq, tələb edirdik həm onlardan, həm onların arxasında duran və onlar üçün dar məqamda onların yanında olmayan, uzaqda, Avropada yerləşən dırnaqarası erməni cəfakeşləri bilsinlər – nə qədər uzaq dursalar bizim bölgəmizdən, o qədər də bölgə rahat nəfəs alacaq və biz bunu təklif edirik. Biz təklif edirik ki, Cənubi Qafqaz ölkələrinin gələcəyi sülhə, əmin-amanlığa, inkişafa söykənsin. Biz təklif edirik ki, bölgəmizdən uzaqda yerləşən, ancaq öz siyasi gündəliyini güdən və erməni xalqından bir alət kimi istifadə edən, onları istismar edən və dar gündə onları, necə deyərlər, satan qüvvələr, saxtakarlar, korrupsiyalaşmış siyasətçilər əl çəksinlər bizdən. Dünyanın o başında oturub bizə qarşı əsassız ittihamlar irəli sürənlər əl çəksinlər bizdən, qoysunlar Cənubi Qafqaz rahat nəfəs alsın. Bu bölgə əsrlər boyu davalar, savaşlar, qanlı toqquşmalar məkanı olmuşdur. Yetər artıq!»
Xuraman İsmayılqızı, “İki sahil”
